Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Suo enim quisque studio maxime ducitur.
Duo Reges: constructio interrete. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.
Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
- Bork
- Eadem nunc mea adversum te oratio est.
- Audeo dicere, inquit.
- Praeclare Laelius, et recte sofñw, illudque vere: O Publi, o gurges, Galloni! es [redacted] miser, inquit.
- Bork
- Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
- Numquam facies.
- Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.
- Recte, inquit, intellegis.
- Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.
- Memini vero, inquam;
- Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
- Bork
- Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.
- Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
- Nihilo magis.
- Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
- Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit.
- Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.
- Sunt enim quasi prima elementa naturae, quibus ubertas orationis adhiberi vix potest, nec equidem eam cogito consectari.
- Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
- Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
- Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
- Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.
Atque ut reliqui fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant, sic illi, ut sententiis nostris pro suis uterentur, nomina tamquam rerum notas mutaverunt. At vero illa, quae Peripatetici, quae Stoici dicunt, semper tibi in ore sunt in iudiciis, in senatu.
Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Verum hoc idem saepe faciamus. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Quid vero? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.